Arthur Lehning

Paul Arthur Müller-Lehning (Utrecht, 23 oktober 1899 - Lys-Saint-Georges, 1 januari 2000), zoon van Duitse ouders, was een Nederlandse anarchist, publicist en vertaler.

Tot 1940 noemde hij zich doorgaans Müller-Lehning. Hij schreef hierover aan N.W. Posthumus:

Mijn voorletters luiden overigens P.A.: Paul Arthur; de eerste voornaam gebruik ik echter nooit, met uitzondering in het pseudoniem Pablo Moreno, waaronder ik over Spanje schreef. Mijn pas [...] staat op naam van Paul Arthur Lehning, maar ik onderteeken stukken, die hiermee in verband staan nooit anders dan Arthur Lehning. Anders noem ik mij steeds A.M.L. In Spanje, in 1933-1935 was ik alleen onder de naam 'Müller' bekend en in de gedrukte stukken als secretaris der Syndicalistische Internationale uit die tijd, kom ik ook alleen onder deze naam voor.[1] Hij heeft economie in Rotterdam en geschiedenis in Berlijn gestudeerd.

Tussen 1927 en 1929 publiceert hij in Amsterdam het tijdschrift i10, waaraan intellectuelen, kunstenaars en libertairen meewerkten: onder andere Le Corbusier, Walter Gropius, Wassily Kandinsky, Piet Mondriaan, Upton Sinclair, Walter Benjamin, Ernst Bloch, Max Nettlau, Otto Rühle, Henriette Roland Holst, Alexander Berkman en Alexander Shapiro. Van 1933 tot 1936 was hij secretaris van de Association Internationale des Travailleurs (AIT). In 1935 is hij een van de oprichters van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis.

In oktober 1936 bevindt hij zich in Catalonië, bij de Spaanse Burgeroorlog. Nadat de Catalonische anarchisten eerst door communisten werden verraden en later door de fascisten onder de voet werden gelopen heeft Lehning in zijn verdere leven anarchisme vooral als een kritische theorie beschouwd.

In de jaren vijftig schreef hij voor het tijdschrift Libertinage.

Hij is begraven in het Franse dorpje Lys-Saint-Georges. Zijn grafsteen is ontworpen door Piet Gerards, die ook boeken van en voor Lehning heeft vormgegeven. [WikipediA]