Eugène Sue

Marie-Joseph Sue, bekend als Eugène Sue (Parijs, 26 januari 1804 – Annecy, 3 augustus 1857) was een Frans romanschrijver.

Er bestaat onzekerheid over de geboortedatum van Eugène Sue. Verscheidene biografen geven meerdere data aan. Maurice Lachâtre noemt 17 januari 1804, Alexandre Dumas vernoemt 1 januari 1803, Eugène de Mirecourt 1 januari 1801, Paul Ginisty haalt 10 december 1804 aan en François Lacassin 8 februari 1804. De verwarring is ontstaan doordat Sue is geboren onder de Franse Republikeinse Kalender. Volgens Jean-Louis Bory is Sue geboren op V pluviôse van het jaar XII van de Republiek. Dit komt volgens Bory overeen met 26 januari 1804. [bewerken] Encyclopedieën en naslagwerken

Ook in de verscheidene encyclopedieën en naslagwerken i.v.m. Franse literatuur verschijnen verschillende geboortedata.

* Mille ans de littérature française (ISBN 2-09-179062-1) noemt 10 december 1804.
* De Encyclopaedia Britannica uit 1911 2
   
  vernoemt 20 januari 1804.
* De online versie van de Encyclopaedia Britannica 1
   
  citeert 26 januari 1804.
* De Spectrum Encyclopedie uit 2005 vernoemt ook 26 januari 1804.

Sue werd geboren te Parijs in een familie met een lange dokterstraditie. Zijn vader was een vooraanstaand dokter in Napoleons leger. Naar verluidt was Sues doopmeter niemand anders dan Joséphine de Beauharnais. Sue zelf zette de familietraditie verder en begon zelf ook een dokterscarrière. Hij schreef zich als chirurg in bij de marine. In deze hoedanigheid bezocht hij Azië, Amerika en de Antillen. Hij was ook aanwezig bij de Slag bij Navarino, aan boord van het schip le Breslaw. Dit leven op zee leverde Sue de inspiratie voor zijn eerste romans: Kernock le pirate (1830), Atar-Gull (1831), La Salamandre (2 vol., 1832). Deze werken waren vrij succesvol en legden de grondslag van de bekendheid van Eugène Sue.

De dood van Sues vader bezorgde hem op 26-jarige leeftijd ook een vrij aanzienlijk fortuin. Hij werd daardoor vrij vlug een graag geziene persoon in de Parijse beau monde en had de reputatie een dandy te zijn. Hij was vanaf de oprichting in 1833 lid van de nogal snobistische Jockey Club. [bewerken] Succesvol schrijver

Sue schreef niet alleen maritieme romans, maar waagde zich ook met succes aan de historische roman, met werken zoals Latréaumont, Jean Cavalier, Le Marquis de Létorière en Le Commandeur de Malte. Sue schreef ook verscheidene zedenromans, waaronder Arthur, journal d’un inconnu, La Coucaratcha, Paula Monti ou l’hôtel Lambert en Mathilde, mémoires d’une jeune femme. Al deze werken droegen bij tot de bekendheid van de schrijver die gedurende de jaren 30 en 40 van de negentiende eeuw in stijgende lijn ging.

Sues grootste succes kwam er met Les Mystères de Paris (1842-1843), een werk dat als roman-feuilleton in afleveringen verscheen. Sue was beïnvloed door de socialistische ideeën van zijn tijd en toonde in Les Mystères het dagelijkse leven in Parijs van de onderste lagen van de bevolking. Hij toonde de ellende en het verschrikkelijke en harde leven in zijn roman en riep de leiders op om iets aan deze situatie te veranderen. Sue creëerde een werk dat zijn filosofie toonde en die combineerde met een moraliserende toon. De roman had bovendien een grote invloed op de lezers, die geschandaliseerd waren door de wrede tekening van de miserie in Parijs. Het was net deze reactie die Sue had willen teweegbrengen bij zijn lezers. Sue vervolgde zijn succes met de roman Le Juif errant (1844-1845). Dezelfde thematiek bracht Sue ook ter sprake in zijn volgende werken: Les Misères des Enfants trouvés en Les Mystères du Peuple. Dat laatste werk werd in 1856 door de censuur verboden. Het werk kende tegenkanting van de Franse bisschoppen en werd zelfs op de Index geplaatst. [bewerken] Politieke rol

Sue nam deel aan de Revolutie van 1848 en werd in 1850 verkozen als socialistisch volksvertegenwoordiger voor de Seine. Hij verzette zich tegen de staatsreep van Napoleon III en ging in ballingschap naar Annecy in het dan onafhankelijke Savoye. De ballingschap stimuleerde Sues literaire productiviteit, maar geen van zijn werken haalden het niveau van zijn vroegere werken. Sue verbleef te Annecy tot aan zijn dood in 1857. Sues dood werd mede veroorzaakt door het verbod op zijn werk Les Mystères du peuple, waarvan ook na de dood van de schrijver een grote hoeveelheid kopijen werden in beslag genomen en vernietigd. [Wikipedia]