In dit boek gaat Steven ten Thije op een persoonlijke manier op zoek naar het belang van kunstmusea in een samenleving die steeds meer uiteenvalt. Ondanks het ongekende succes van musea om mensen massaal te verleiden tot een bezoek, is de toekomst van het museum niet zeker. Voor de buitenstaander mogen de musea er rustig en zelfverzekerd bij staan, maar de barsten in de samenleving raken ook dit nobele toonhuis. De spanningen tussen hoog en laag, nieuwkomer en autochtoon, rijk en arm nestelen zich stilletjes als betonrot in de fundamenten van het museum. De samenleving is op drift en het museum moet meebewegen. Ten Thije gaat op zoek naar een nieuwe toekomst waarin kunstmusea onderdeel kunnen worden van een nieuwe emancipatiebeweging. Een toekomst waarin musea een open omgeving bieden waar de kwaliteit van het museumbezoek voorop staat en bezoekers worden uitgedaagd om zelf keuzes te maken.